تصوری که جامعه از خانواده در اختیار دارد، مکانی نسبتا امن و پناهگاهی است که در آن مراقبت و توجه باعث به وجود آمدن این امنیت می‌شود. در این فضای امن، زن و شوهر به همراه بچه‌های خود در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و همگی از امنیت کافی برخوردار هستند. ولی متاسفانه این وضعیت ایده‌آل خانواده است که در جامعه به تصویر کشیده می‌شود و بسیاری از اوقات خانواده محل بروز خشونت به شکل‌های مختلف و انواع بدرفتاری‌ها است. آیا تا به حال با خودتان فکر کرده‌اید که چقدر کودک‌آزاری و سوء استفاده از آنها، خواهر یا برادر آزاری، آزار والدین، آزار زناشویی، آزار بزرگسالان، آزار ناتوان‌ها در جامعه رواج دارد؟ پاسخ دادن به این سئوال از چند جهت بسیار سخت است.
اول) در رابطه با خشونت در خانواده تفاهم بسیار کمی بر سر تعریف آن و ساختار آن وجود دارد.
دوم) این رفتار و به طور کلی انواع خشونت در خانواده در پشت درهای بسته خاه انجام می‌شود و به همین دلیل هیچ مقام مسئولی آمار دقیقی از آن نمی‌تواند داشته باشد و به دلیل همین مخفی بودن و عیان نبودن توجه زیادی به آن نمی‌شود.
سوم) قربانی‌هایی که این رفتارها در موردشان انجام می‌شود، در بسیاری از مواقع این رفتارها را بدرفتاری و یا آزار و یا سوء استفاده برداشت نمی‌کنند یا اینکه تمایلی ندارند این رفتارها را گزارش دهندو یا در بدترین حالت اساسا توان گزارش این بدرفتاری‌ها و یا آزارها را ندارند.
در این کارگاه به خشونت میان همسران، خشونت والدین با فرزندان و فرزندان با والدین، و در نهایت خشونت بین فرزندان با یکدیگر خواهیم پرداخت.