افکار و احساسات می‌توانند در فرد مثل قلابی عمل کنند که او را در بخشی از زندگی به دام بیاندازند. در نتیجه‌ی این درگیری درونی، فرد به جای زندگی بر پایه‌ی ارزش‌های شخصی و فضیلت‌های انسانی، رفتارهایی از خود صادر می‌کند که نه تنها به کیفیت زندگی او کمک نمی‌کند، بلکه پیامدها و هزینه‌های زیادی را در حوزه‌های مختلف زندگی بر دوش او خواهد گذاشت.
منظور از ارزش، کیفیتی است که فرد دوست دارد در شخصیت خود بروز دهد، کیفیتی برای برقراری ارتباط با خود، دیگران و جهان هستی. "حال آگاهی" از آن جهت مهم است که فرد احساسات و افکار خود را در هر لحظه تجربه و مشاهده می‌کند، می‌پذیرد که چنین افکار و احساساتی در او جریان دارند، سپس با تجربه‌ی زمان حال و غوطه‌ور شدن در کاری بر مبنای ارزش‌های فردی، نوعی زندگی را برای خود رقم می‌زند که در مسیر ارزش‌های اوست. در نتیجه حال خوبی را تجربه خواهد کرد.