مسئولیت‌پذیری: خودانگیخته از درون یا آموختنی؟
 کی، به چه معنا، برای چه امری و نسبت به چه کسی؟

بزرگترین وظیفه در نقش والدگری آموختن مسئولیت‌پذیری به فرزند است. مسئولیت‌پذیری ویژگی‌یی نیست که همچون نیازها در ژن‌های انسان تعبیه شده باشد و در طی مراحل رشد بدون برنامه‌ریزی و کوشش خاصی در فرد متبلور شود. این وظیفۀ والدین است که تا پیش از سن ورود به دبستان، مسئولیت‌پذیری را در کودک در حوزه‌ها و سطوح مختلف آموزش دهند. پذیرش مسئولیت در قبال والدین، خودِ کودک، اجتماع و نزدیکانی که با آنها تعامل دارد، متناسب با دوره‌های تحولی و توانایی باید به او آموخته شود و از او انتظار پاسخ داشته باشند.