اندلر و پارکر (۱۹۹۰) پرسشنامه با موقعیت استرسزا را برای ارزیابی انواع سبکهای مقابلهای نوجوانان و بزرگسالان که در موقعیتهای استرسزا مورد استفاده قرار میگیرد، تهیه کردند. این پرسشنامه شامل ۴۸ گویه است که سه سبک رفتارهای مقابلهای را مشخص میکند. این آزمون هم به صورت فردی و هم به صورت گروهی قابل اجرا است. زمان لازم جهت پاسخگویی یک فرد عادی به این آزمون در دود ۱۰ دقیقه است، اما بیماران و افرادی که مهارت خواندن پایینی دارند، ممکن است زمان بیشتری برای پُر کردن پرسشنامه نیاز داشته باشند (اندلر و پارکر، ۱۹۹۰).
اندلر و پارکر (۱۹۹۰) جهت بررسی قابلیت اعتماد آزمون پژوهشی را روی ۳۱۳ آزمودنی دختر و پسر انجام دادند و ضریب آلفای کرونباخ برای زیر مقیاس مسئلهمدار، ۹/۰ برای دختران و ۹۲/۰ برای پسران، برای زیر مقیاس هیجانمداری، ۸۵/۰ برای دختران و ۸۲/۰ برای پسران و برای عامل اجتنابی، ۸۲/۰ برای دختران و ۸۵/۰ برای پسران، رفتارهای مقابلهای اجتنابی روی آوردن به فعالیتهای دیگر ۷۸/۰ برای دختران و ۷۷/۰ برای پسران، رفتارهای مقابلهای اجتنابی روی آوردن به اجتماع ۸/۰ برای دختران و ۷۹/۰ برای پسران گزارش کردند.
در پژوهشی حسینی طباطبایی (۱۳۷۷) ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۱/۰ برای رفتارهای مقابلهای مسئلهمدار، ۷۸/۰ برای رفتارهای مقابلهای هیجانمدار و ۸۱/۰ برای رفتارهای مقابلهای اجتنابی و ۷۲/۰ برای رفتارهای مقابلهای اجتنابی روی آوردن به فعالیتهای دیگر و ۷/۰ برای رفتارهای مقابلهای اجتنابی روی آوردن به اجتماع گزارش شد. در پژوهش کیانی (۱۳۸۰) ضریب آلفای کرونباخ برای رفتارهای مقابلهای مسئلهمدار ۵۵/۰، برای رفتارهای مقابلهای هیجانمدار ۸۳/۰ و رفتارهای مقابلهای اجتنابی ۸/۰ گزارش شد. قریشیراد (۱۳۸۸) برای اعتباریابی این مقیاس در نمونه ایرانی با استفاده از تحلیل عامل نشان داد، مؤلفههای به دست آمد ۵۸٪ از واریانس کل مقیاس را تبیین میکند. نتایج تحلیل روایی همزمان این مقیاس با مقیاس بلینگر و موس، ضریب همبستگی ۶۲/۰ را برای مقیاس مسئلهمدار و ۴۰/۰ را برای مقیاس هیجانمدار نشان داد. اما بین دو مقیاس در راهبردهای اجتنابی همبستگی معنادار به دست نیامد. ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس ۸۳/۰ و برای زیر مقیاس مسئلهمدار، اجتنابی و هیجانمدار به ترتیب ۸۶/۰، ۸۱/۰، ۷۹/۰ بود. در بررسی اعتبار این مقیاس نیز با روش بازآزمایی ضریب اعتبار کل مقیاس ۸۲/۰ و برای خُرده مقیاسهای مسئلهمدار، اجتنابی و هیجانمدار به ترتیب ۸۵/۰، ۸۳/۰ و ۵۵/۰ به دست آمد.
در پژوهش شکری و همکاران (۱۳۸۶) که ۱۲۰ دانشجو به این پرسشنامه در دو مقطع با فاصله زمانی ۱۲ هفته پاسخ دادند، ضرایب همبستگی حاصل از آزمون ـ بازآزمون برای ابعاد مسئلهمداری، هیجانمداری و اجتنابی و همچنین زیر مقیاسهای حواسپرتی و مشغولیت اجتماعی به ترتیب ۶۴/۰، ۶۰/۰، ۶۱/۰، ۵۸/۰ و ۵۵/۰ به دست آمد. در پژوهش فراهانی، شکری، گراوند و دانشورپور (۱۳۸۷) ضریب آلفای ۸۵/۰، ۷۹/۰، ۷۶/۰ برای سبک مقابلهای مسئلهمدار، هیجانمدار و اجتنابی به دست آمد.