این پرسشنامه یک ابزار ۴۸ سوالی است که برای سنجیدن افکار و احساسهای مربوط به نیاز به مراودۀ نزدیک با اشخاص ارزشمند است. مبنای نظری «پرسشنامه وابستگی» آمیزه ای ازنظریه های روان تحلیلی، یادگیری اجتماعی و دلبستگی دربارۀ اهمیت وابستگی شدید در اختلافات عاطفی و رفتاری است. مقیاس ۴۸ سوالی با استفاده از تحلیلی عاملی ۹۸ سوال اولیه ساخته شده است.

تحلیل عاملی منجر به این سه خرده مقیاس شد:

• اتکا عاطفی به دیگران
• فقدان اعتماد به خود
• تائید خودمختاری

این پرسشنامه از همسانی درونی خوبی با دامنه اعتبار دو نیمه کردن ۰/۷۲ تا ۰/۹۱ برخوردار است. اطلاعاتی از منابع خارجی درباره باز آزمایی این پرسشنامه در اختیار نیست; اما نتایج بازآزمایی آن با فاصله یک هفته در پژوهش ثنایی و امینی (۱۳۷۹) برای کل مقیاس و خرده مقیاسهای «اتکا عاطفی به دیگران»، «فقدان اعتماد به خود» و «تائید خودمختاری» به ترتیب ۰/۸۸، ۰/۸۱، ۰/۸۰ و ۰/۸۴ به دست آمد.
این پرسشنامه با توجه به اینکه دو خرده مقیاس اول آن همبستگی معنا داری با مقیاسهای روان رنجور خویی (پرسشنامه شخصیت مادلی) و اضطراب، حساسیت بین اشخاصی و افسردگی (چک لیست نشانگان-۹۰) دارد، از روایی همزمان خوبی برخوردار است. «پرسشنامه وابستگی به دیگران» می تواند اشخاص بهنجار را از بیماران روانی متمایز کند. در عین حال، دو خرده مقیاس اول این پرسشنامه با مقیاس مطلوبیت اجتماعی MMPI همبستگی دارند، بدین معنا که تمایل پاسخ دهندگان بر این است که پاسخی بدهند که به نظر آنها از مطلوبیت اجتماعی بر خوردار است.