ضریب آلفای کرونباخ کل برای مقیاس اضطراب اجتماعی جسمانی برابر با ۸۱/۰ (برای زنان و مردان هم به تفکیک ۸۱/۱=a محاسبه شد) با میانگین ۸/۳۰ و انحراف استاندارد ۳۶/۸ به دست آمد که این میانگین در صورت حذف هر یک از گویه‌های آزمون، a در حد معنی‌داری افزایش نمی‌یابد. از این رو حذف هیچ یک از گویه‌های آزمون ضرورتی ندارد. همچنین ضرایب آلفای کرونباخ برای شرکت‌کنندگان دختر ۸۱/۰ و برای پسران ۸۰/۰ محاسبه شد. درستی محتوای مقیاس اضطراب اجتماعی جسمانی نیز پس از ترجمه توسط ۵ متخصص روان‌شناسی در این حوزه مورد تأیید قرار گرفت. از آنجا که از تحلیل عاملی اکتشافی با روش مؤلفه‌های اصلی و چرخش واریماکس پژوهشگران مختلف از جمله مک‌اولی و برمن (۱۹۹۳) برای این مقیاس استفاده کرده‌اند و همچنین مناسب بودن حجم نمونه ۶۸۴ نفر برای انجام تحلیل عاملی در صورتی که تعداد نمونه ۱۰ یا ۲۰ برابر یا بیشتر از تعداد گویه‌ها باشد (کاس و نیزلی، ۱۹۷۹ نقل از هومن، ۱۳۸۱) در این پژوهش نیز از تحلیل عاملی با روش مؤلفه‌های اصلی استفاده شده است. به منظور بررسی اینکه آیا گویه‌های SPA توان عامل شدن را دارند از آزمون‌های کفایت KMO و کرویت بارتلت استفاده شده است. در تحلیل عاملی ۲ عامل استخراج شد که انتظار ارزشیابی سایرین از بدن فرد و احساس راحتی از نمایش بدن بودند که جمعاً ۶۷/۵۰ درصد از واریانس کل را تبیین کردند.