در دنیای امروز چیزی که بیشتر از همه خودنمایی میکند، اخبار ناراحتکننده دربارهی زندگی آدمها، مشکلات محیط زیست و اوضاع آشفتهی جهان است. اما وقتی دربارهی همهی اینها، انواع و اقسام جرم و جنایت در دنیا، جنگ در کشورهای مختلف و انواع مشکلات اقتصادی و اجتماعی میشنویم، تنها چیزی که در حفظ روحیهی هرکدام از ما تأثیر ویژه دارد و باعث میشود همهی ما برای زنده ماندن و زندگی تلاش کنیم، واژهی کوچک اما زیبای «امید» است. امید مولد احساسات و مبنای جذابیت زندگی است. امید تنها چیزی است که در تاریکی و میان همهی چیزهای بد مثل یک نقطهی نور در ذهن هرکسی میدرخشد و توان تازهای برای ادامهی حیات در تک تک ما بهوجود میآورد.
پرسشنامه امید میلر (MHS) یا پرسشنامه امیدواری میلر که معادل انگلیسی آن Miller Hope Scale است در سال ۱۹۸۸ تویط میلر و پاورز ساخته شد. پرسشنامه اولیه دارای ۴۰ سوال بود که در نسخههای بعدی به ۴۸ سوال افزایش یافت. هدف اين پرسشنامه، سنجش ميزان اميدواري در افراد است.
حسینی (۱۳۸۵)برای تعیین روایی آزمون امید به زندگی میلر ، از نمره سؤال ملاک استفاده کرد. به این ترتیب که نمره کل پرسشنامه با نمره سؤال ملاک همبسته شده است و مشخص گردید که بین این دو رابطه مثبت معنی داری وجود دارد . برای تعیین پایایی پرسشنامه از دو روش آلفای کرونبا خ و تنصیف استفاده کرد که به این ترتیب ضرایب آن ۹۰/۰ و ۸۹/۰ میباشد. همچنین در تحقیق(غلامی و همکاران، ۱۳۸۸) ضرایب پایایی پرسشنامه امید به زندگی با استفاده از روش آلفای و کرونباخ و تنصیف محاسبه گردید که برای کل مقیاس به ترتیب ۹۵/۰ و ۹۴/۰ میباشد که بیانگر پایایی مطلوب آزمون امید به زندگی میلر است(غلامی و همکاران، ۱۳۸۸).