خود دلسوزی یا شفقت خود از سازه‌های نسبتاً جدید در روانشناسی است که در نتیجه تناقضات موجود در رابطه با متغیرهایی همچون عزت نفس پدید آمد. پژوهشگران عقیده دارند که خود دلسوزی یا شفقت خود به معنی این است که فرد در مواجه با ناکامی‌ها، نقائص و عیب‌هایش آن‌ها را بپذیرد. همچنین این سازه اشاره دارد که خود دلسوزی به معنی نادیده گرفتن عیب‌ها و نقص‌ها نیست و در آن فرد به جای انتقاد از خود به مهربانی نسبت به خود می‌پردازد. در رابطه با سنجش شفقت خود یا خود دلسوزی چند ابزار در دسترس است که در میان آن‌ها پرسشنامه شفقت خود فرم کوتاه (SCS-SF) و همچنین پرسشنامه خود دلسوزی فرم بلند (SCS-LF) بیشتر شناخته شده هستند.

در پژوهش شهبازی و همکاران (۱۳۹۴) ضریب آلفا برای نمره کلی مقیاس 0.91 است. همچنین ضرایب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس¬های مهربانی به خود، قضاوت کردن خود، تجارب مشترک انسانی، انزوا، ذهن آگاهی و همانندسازی افراطی به ترتیب 0.83، 0.87، 0.91، 0.88، 0.92 و 0.77 می¬باشند. روایی همزمان و همگرا پرسشنامه نیز مطلوب گزارش گردیده است.