جرأتورزی یكی از اولین فنونی است كه درمانگران رفتارگرا در اواخر سالهای ۱۹۵۰ و اوایل سالهای ۱۹۶۰ گسترش دادهاند . در اواخر سالهای ۱۹۶۰ و اوایل سالهای ۱۹۷۰ ، درحالیکه تعداد زیادی از روان شناسان بالینی متخصص در روشهای رفتارگرایی كار خود را آغاز كرده بودند ، گروههای تمرین جرأتورزی روزبهروز زیادتر شد .مقیاس ارزیابی جرأتورزی را توس موجب میشود تا برخی موقعیتها را بهتر بشناسید و در حالتی قرار بگیرید كه بتوانید شیوههای عملكرد خود را تغییر دهید .فقدان جرأتورزی را نیز میتوان با موفقیت تلطیف كرد . درواقع ، افرادی كه اضطراب اجتماعی بالایی دارند ، خود را كمتر تأیید میکنند . این مقیاس برای اندازهگیری میزان جرأتورزی فرد است.
برای محاسبه پایایی پرسشنامه جرأتورزی از روش باز آزمایی استفاده شد. درروش باز آزمایی پرسشنامه ضریب همبستگی( r=0.78 ) به دست آمد که نشاندهنده پایایی معمولی تا زیاد نمرات آزمون بود. پایایی این پرسشنامه به روش دونیمه کردن نیز محاسبهشده است که در این روش ضریب همبستگی (r=0.77) که نشاندهنده همگن بودن معمولی تا زیاد کیفیتهای اندازهگیری شده توسط این مقیاس بود.
میزان پایایی این مقیاس در پژوهش گوستاوسون (۱۹۹۲) با استفاده از آلفای کرونباخ 0.82 به دست آمد.