نسخه تجدید نظر شده پرسشنامه شخصیتی نئو(NEO-PI-R))) (استا و مک کرا، 1992) نوعی پرسشنامه خودسنجی ویژگی های شخصیتی است که مبتنی بر یک الگوی معروف شخصیتی به نام مدل پنج عاملی می باشد (گلدبرگ، 1993). مدل پنج عاملی چهار دهه سابقه تحول داشته (دیگمن، 1990) و محصول سنت واژگان (تحلیل صفات موجود در زبان انگلیسی و دیگر زبان ها) و سنت تحلیل عاملی در تحقیقات شخصیت است. طبق نسخه تجدیدنظر شده در پرسشنامه NEO، پنج عامل یا حیطه مزبور عبارتند از: روان آزرده گرایی، برون گرایی، گشودگی، موافق بودن و با وجدان بودن. هر حیطه، شش جنبه یا مقیاس فرعی دارد، یعنی صفات شخصیتی خاصی که جنبه های مختلف هر حیطه را نشان می دهند. در چند بررسی معلوم شده است که برون گرایی با سلامت هیجانی رابطه مثبت و روان آزرده گرایی با سلامت هیجانی رابطه منفی دارد (کاستا و مک کرا، 1984؛ واتسون، کلارک، مک اینتایر و هامیکر، 1992). بررسی 100 مرد و زن دانشجو نشان داد آن هایی که نمره زیادی در برون گرایی کسب می کنند، قادر به کنار آمدن با استرس های روزمره هستند و احتمالا بیشتر جویای کمک و حمایت اجتماعی برای برخورد با استرس می شوند (امیرخان، ری زینگر و سوویکرت، 1995). نتایج مطالعه دیگری بر روی دانشجویان نشان داد افرادی که در روان آزرده گرایی نمره بالایی به دست می آورند، برای رویدادهای منفی مانند بیماری، تصادفات، افزایش وزن و ... آمادگی بیشتری دارند (مگنوس، دینر، فوجی تا و پاوت، 1993). در یک پژوهش اشخاصی که در موافق بودن و با وجدان بودن نمرات بالایی به دست آوردند، سلامت هیجانی بیشتری را نشان دادند (مک کرا و کاستا، 1991). نتایج برخی پژوهش ها نشان داد افرادی که در گشودگی نمره بالایی را به دست می آورند، به داشتن تمایلات روشنفکرانه گسترده و جستجوی فعالانه چالش ها و تغییر گرایش دارند. آن ها در مقایسه با افرادی که نمره پایینی در گشودگی می گیرند، احتمالا بیشتر مشاغل خود را تغییر می دهند و تغییرات زندگی بیشتری را انتظار دارند (مک کرا و کاستا، 1985). 
با توجه به پیچیدگی و طولانی بودن نسخه تجدیدنظر شده پرسشنامه شخصیتی نئو، وجود ابعاد جزئی و متعدد مربوط به هر یک از صفات مربوط به پنج عامل بزرگ شخصیت و ضرورت روند سریع در مواقع لازم و مهمتر از همه عدم تمایل آزمودنی ها به ابزاری طولانی در موقعیت های بالینی و پژوهشی، نسخه کوتاهی از NEO-PI-R ، با عنوان پرسشنامه پنج عاملی NEO-FFI)) طراحی شد (فتحی آشتیانی و داستانی، 1388، ص 49).

پایایی: در خصوص پایاییNEO-FFI ، نتایج چندین مطالعه حاکی از آن است که خرده مقیاس های آن از همسانی درونی خوبی برخوردارند. کاستا و مک کرا (1992) ضریب آلفای کرونباخ بین 68/0 (برای موافق بودن) تا 86/0 (برای روان آزرده گرایی) را گزارش کرده اند. هلدن (1999) نیز ضریب آلفای این پنج عامل را در دامنه 76/0 (برای گشودگی) تا 87/0 (برای روان آزرده گرایی) گزارش می کند. نتایج مطالعه مورادیان و نزلک (1995) نیز حاکی از آن است که آلفای کرونباخ روان آزردگی، برون گرایی، گشودگی، موافق بودن و با وجدان بودن به ترتیب برابر با 83/0، 75/0، 80/0، 79/0 و 79/0 به دست آمده است. همچنین، در پژوهش ملازاده (۱۳۸۱) ضرایب پایایی بازآزمایی در فاصله 37 روز در 76 فرزند شاهد برای روان آزرده گرایی، برون گرایی، گشودگی، موافق بودن و باوجدان بودن به ترتیب برابر با 83/0، 78/0، 73/0، 79/0 و 85/0 گزارش شده است. آلفای کرونباخ نیز برای کل پرسشنامه برابر با 83/0 و برای روان آزرده گرایی، برون گرایی، گشودگی، موافق بودن و باوجدان بودن به ترتیب برابر با 86/0، 83/0، 74/0، 76/0 و 87/0 به دست آمده است. در مورد روایی همزمان این پرسشنامه و پرسشنامه نشانگر ریخت مایرز بریکز، پرسشنامه چندجنبه ای شخصیتی مینه سوتا، پرسشنامه تجدیدنظر شده کالیفرنیا، بررسی مزاج گیلفورد و زاکرمن، فهرست رگه ها و مقیاس رگه بین فردی رابطه بالایی گزارش شده است (ملازاده، 1381). گزارش هایی نیز در ارتباط با روایی عوامل NEO-FFI ارائه شده است. مک کرا و کاستا (1989) اظهار می کنند که ابزار کوتاه شده NEO با فرم کامل آن (NEO-PI) مطابقت دقیقی دارد، به گونه ای که مقیاس های فرم کوتاه، همبستگی بالاتر از 68/0 را با مقیاس های فرم کامل دارا می باشند. کاستا و مک کرا (1992) گزارش می کنند که روایی پنج عامل NEO-FFI، بر اساس همبستگی با ارزیابی های همسر و همسالان به ترتیب در دامنه ای از 44/0 برای باوجدان بودن تا 65/0 برای گشودگی قرار دارد.