تاب آوری به فرآیند پویای انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار اطلاق و فراتر از جان سالم به دربردن از استرس و ناملایمات زندگی است. همچنین تاب آوری به معنای مهارت ها و خصوصیات و توان‌مندی‌هایی تعریف می‌شود، که فرد را قادر می سازد با سختی‌ها، مشکلات و چالش‌ها سازگار شود. هر چند برخی از ویژگی های مرتبط  با تاب آوری را می توان یاد داد و تقویت نمود. با یک جمع‌بندی کلی می‌توان تاب آوری را شامل موارد زیر دانست: حفظ آرامش زیر فشار، انعطاف پذیری در مواجهه با موانع، اجتناب از راه برد های فرسایشی، حفظ خوش بینی و احساسات مثبت به هنگام دشواری و خلاص شدن از موانع درونی (آلورد و همکاران، 2006).
پرسشنامه توانمندی من ( ESS)  پیش‌بینی کننده پاسخ بیماران روان‌نژند به روان‌درمانی انفرادی ، ارزیابی سازگاری کلی روانی فردی را می‌سنجد و توسط بارون در سال ۱۹۵۳ بازنگری شده در MMPI-2   صورت گرفته است . این مقیاس ۵۲ ماده دارد ( مقیاس اولیه ۶۸ ماده داشت ) .
 این پرسشنامه را کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) با مرور منابع پژوهشی ۱۹۹۱- ۱۹۷۹ حوزه تاب آوری تهیه کردند. بررسی ویژگی‌های روان سنجی این مقیاس در شش گروه، جمعیت عمومی، مراجعه کنندگان به بخش مراقبت های اولیه، بیماران سرپایی روانپزشکی، بیماران با مشکل اختلال اضطراب فراگیر و دو گروه از بیماران استرس پس از سانحه انجام شده است. تهیه کنندگان این مقیاس بر این باورند که این پرسشنامه به خوبی قادر به تفکیک افراد تاب آور از غیرتاب‌آور در گروه‌های بالینی و غیربالینی بوده و می‌تواند در موقعیت‌های پژوهشی و بالینی مورد استفاده قرار گیرید. پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون ۲۵ عبارت دارد که در یک مقیاس لیکرتی بین صفر (کاملاً نادرست) تا پنج (همیشه درست) نمره گذاری می‌شود.

پایایی خارجی:  کونور و دیویدسون ضریب آلفای کرونباخ مقیاس تاب آوری را ۸۹/۰ گزارش کرده‌اند. همچنین ضریب پایایی حاصل از روش بازآزمایی در یک فاصله ۴ هفته ای ۸۷/۰ بوده است.
پایایی ایرانی:  این مقیاس در ایران توسط محمدی (۱۳۸۴) هنجاریابی شده است. وی برای تعیین پایایی مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون از روش آلفای کرونباخ بهره گرفته و ضریب پایایی ۸۹/۰ را گزارش کرده است.
اعتبار خارجی: نمرات مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون با نمرات مقیاس سرسختی کوباسا همبستگی مثبت معنادار و با نمرات مقیاس استرس ادراک شده و مقیاس آسیب پذیری نسبت به استرس شیهان همبستگی منفی معناداری داشتند که این نتایج حاکی از اعتبار همزمان این مقیاس است.
اعتبار افتراقی: نمرات مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون در هنگام شروع آزمایش و همچنین هنگام خاتمه با نمرات مقیاس تجربه جنسی آریزونا همبستگی معناداری نداشت. این مطلب حاکی از اعتبار افتراقی آزمون است.

اعتبار ایرانی:  برای تعیین روایی این مقیاس نخست همبستگی هر عبارت با نمره کل مقوله محاسبه و سپس از روش تحلیل عاملی بهره گرفته شد. محاسبه همبستگی هر نمره با نمره کل به جز عبارت ۳، ضریب های بین ۴۱/۰ تا ۶۴/۰ را نشان داد. سپس عبارات مقیاس به روش مؤلفه های اصلی مورد تحلیل عاملی قرار گرفتند. پیش از استخراج عوامل بر پایه ماتریس همبستگی عبارات، دو شاخص KMO و آزمون کرویت بارتلت محاسبه شدند. مقدار KMO برابر ۸۷/۰ و مقدار خی دو در آزمون بارتلت برابر ۲۸/۵۵۵۶ بود که هر دو شاخص کفایت شواهد برای انجام تحلیل عامل را نشان دادند. در پژوهشی که توسط سامانی، جوکار و صحراگرد در بین دانشجویان صورت گرفت، پایایی آن¬را ۹۳/۰ گزارش کردند و روایی(به روش تحلیل عوامل و روایی همگرا و واگرا) توسط سازندگان آزمون در گروه¬های مختلف عادی و در خطر احراز گردید(سامانی و همکاران، ۲۰۰۶).
اعتبار خارجی: نمرات مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون با نمرات مقیاس سرسختی کوباسا  همبستگی مثبت معنادار و با نمرات مقیاس استرس ادراک شده ومقیاس آسیب‌پذیری نسبت به استرس شیهان همبستگی منفی معناداری داشتند.
اعتبار افتراقی:نمرات پایایی خارجی: کونور و دیویدسون ضریب آلفای کرونباخ مقیاس تاب‌آوری را 89٪ گزارش کرده‌اند.همچنین ضریب پایایی حاصل از روش بازآزمایی در یک فاصله‌ی 4 هفته‌ای87 ٪ بوده است.
پایایی ایرانی: این مقیاس در ایران توسط محمدی (1384) هنجاریابی شده است.وی برای تعیین پایایی مقیاس تاب‌آوری کونور و دیویدسون از روش آلفای کرونباخ بهره گرفته و ضریب پایایی 89 ٪ گزارش کرده است