همه گیری چگونه بر سلامت ما تآثیر می‌گذارد.

سال 2020 به عنوان یکی از مخرب‌ترین سالها در تاریخ ثبت خواهد شد. صدها هزار نفر به دلیل شیوع ویروس کرونا فوت کرده و میلیونها نفر در بیمارستان بستری شدند، کووید-19 زندگی‌های بسیاری را تغییر داده است. فارغ از اینکه در کجا زندگی می‌کنید؛ اثرات اقتصادی و انزوای فیزیکی در جوامع مختلف منجربه به وجود آمدن چالشهای جدی در زمینه سلامت روان شده است. پس از ماه‌ها زندگی  با ویروس کرونا، عده‌ی زیادی خسته ، نابود و ناامید شده‌اند.
در آمریکا ما با یک چالش خاص روبرو هستیم. دولت در طی این همه‌گیری یک عقب‌گرد جدی داشته و به جای هدایت کردن مبارزه با این ویروس به صورت سراسری، اجازه داده که هر ایالت به صورت مستقل شیوه خود را برای مبارزه با این ویروس انتخاب کند. این امر باعث شده تا تعداد زیادی از آمریکایی‌ها در معرض ویروس و آلودگی به آن قرار بگیرند.

خسارات بهداشت روان در خانواده ها

در آمارِ جدیدی که در ژورنال طب کودکان (Pediatrics) منتشر شده است (پاتریک و همکاران؛ 2020) از مطالعه‌ای که بر روی 1011 از والدین صورت گرفت، متوجه شدیم که این همه‌گیری چه تاثیری بر سلامت روان خانواده‌ها داشته است. بر طبق آمار بیش از یک چهارم افراد قبول داشتند که سلامت روان آنها بدتر شده است و این مطلب اصلا جای تعجبی ندارد - تقریبا نیمی از مشاکرت کنندگان در این پژوهش گفته‌اند که به پرستار کودک به عنوان سنگ‌بنای ثبات بسیاری از خانواده‌ها دسترسی ندارند. تعداد زیادی از افراد - چیزی حدود 40 درصد از مشاکرت‌کنندگان در این مطالعه – عنوان کردند که از ترس ابتلا به ویروس کرونا از مراجعه به پزشک کودکان خودداری می‌کنند. این مطالعه در هفته اول ژوئن 2020 تحت عنوان Vanderbilt Child Health COVID-19 منتشر شد. 

این پژوهش اشاره می‌کند که: 

نداشتن پرستار کودک، عدم انجام مراقبت‌های پزشکی معمول و کاهش کیفیت غذایی در میان خانواده‌هایی که از سلامت روانی و رفتاری پایین‌تری برخوردار بودند، مشهود بود.

 اختلال در انجام کارهای روزمره برای کودکان می‌تواند بسیار ناگوار باشد؛ به ویژه آن دسته از کودکانی که  از قبل درگیر اختلالات رفتاری بوده‌اند. برای برخی کودکان، دستیابی به خدمات حضوری و از دست دادن خدمات بهداشت روان که دانش آموزان ممکن است در مدرسه دریافت کنند چالش بسیار جدی است.

به همین دلیل است که بسیاری از مقامات مسئول مدارس سعی کرده‌اند که مزایای بهداشتی بسته بودن مدارس را در برابر نیازهای بهداشت روانی کودک را با یکدیگر مقایسه کنند، که پاسخ به این سئوال اصلا کار ساده‌ای نیست‌.

احتمال افزایش مرگ‌های مرتبط با سلامت روان

از گزارش الیزابت بریر متوجه می‌شویم که  این چالش‌های دائمی برای سلامت روان‌مان ممکن است منجر به افزایش مرگ‌های مرتبط با بهداشت روانی شود.

در ماه مه، سازمان غیر‌انتفاعی Well Being Trust ، همراه با مرکز مطالعات سیاست در درمان خانواده و مراقبت‌های اولیه‌‌ی رابرت گراهام، مستقر در پایتخت ایالات متحده، تحقیقاتی را منتشر کرد که نشان می‌دهد شرایط مستقیمِ ناشی از Covid-19 - از جمله بیکاری گسترده، انزوای اجتماعی، ترس و وحشت از آینده‌ای مبهم – می‌تواند منجر‌به افزایش تقریبا 75000 مرگ علاوه بر مرگ‌های ناشی از بیماری‌های جسمی شود. مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر، سو مصرف الکل و خودکشی (که در اصطلاح دیگر "مرگ ناامیدی" نامیده می شود) مواردی است که در خط مقدم بهداشت روان برای مقابله با آن تلاش می‌کنند.

و به نظر می‌رسد این چالش‌ها مربوط به بهداشت روانی و اضطراب در جوامع اقلیت حتی بدتر از این باشد، که نشان دهنده نابرابری و نامتناسب بودن اثر ویروس کرونا در این جوامع است:
دکتر هریستون که به عنوان رئیس روانپزشکان سیاه‌پوست در انجمن روانپزشکی آمریکا مشغول به فعالیت است، این آزمایش را تکرار می‌کند؛ او اشاره می‌کند که در تعداد بیمارانی که از مشکل سلامت روان رنج می‌برند با افزایش روبرو شده است. 

هریستون توضیح می‌دهد:"مطمئناً تعداد بیمارانی که در وضعیت بحرانی قرار دارند بیشتر شده است." "به ویژه کار با افراد جوامع کم برخوردار که با نگرانی در مورد مسکن، ترس از اخراج و بیکاری ناشی از ویروس افزایش یافته است. این بلاتکلیفی‌ها قطعا چالش بسیار بزرگی برای زندگی بسیاری از انسان‌هاست که قوت قلب دادن  به بیماران را ممکن است دشوار کند."

پیامدهای بهداشت روان ناشی از درگیری با کووید-19

تحقیقات تکمیلی جدید نشان می‌دهند که COVID-19 ممکن است با پیامدهای طولانی مدت سلامت روان همراه باشد. ماززا و همکاران (2020)  سلامت روانی 402 بزرگسال را بررسی کرد که یک ماه پس از ترخیص از بیمارستان از عفونت COVID-19 جان سالم به در برده بودند. 

نتایج به دست آمده ازین تحقیقات دلگرم‌کننده نبود. محققان بر اساس نتایج حاصل از مصاحبه بالینی و پرسشنامه‌های خود اظهاری بیماران، نشان داد که بسیاری از بیماران بهبودیافته از علائم روانپزشکی قابل توجهی به شرح زیر رنج می‌بردند:

28% اختلال استرس پس از سانحه، 31% افسردگی، 42% اضطراب، 20% نشانه‌های وسواس فکری عملی و 40% بی‌خوابی و به طور کلی 56% حداقل، در یکی از ابعاد بالینی، در محدوده ی آسیب شناختی قرار داشتند. 

به طور خلاصه، بر اساس این تحقیقات به نظر می‌رسد که اگر به طور جدی به کووید19 مبتلا شوید و به همین سبب بستری شوید، احتمال کمی وجود دارد که طی یک ماه آینده پس از مرخص شدن از بیمارستان، هیچگونه علائم روانشناختی نشان ندهید. البته لازم است این نکته را نیز اضافه کنیم که برخی از تحقیقات نتایج این تحقیقات را زیر سوال برده‌اند.

در حال حاضر ما فقط در حال بررسی و درک اثرات طولانی مدت کووید 19 هستیم و در حالی که تمرکز بسیاری از تحقیقات بر روی مشکلات مزمن بالقوه سلامت مرتبط با این بیماری است، این پژوهش یکی از اولین مطالعاتی است که به بررسی مشکلات احتمالی بهداشت روانی در طولانی مدت می‌پردازد. همانطور که در مقاله فوق نقل شد ، دکتر دارا کاس در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا خاطرنشان می‌کند:

" فقط به این دلیل که در اثر این بیماری جان خود را از دست نداده‌اید، به این معنی نیست که زندگی شما اصلا تحت تأثیر قرار نگرفته است، یا به بیماری مزمن جدیدی مبتلا نشده‌اید. ما اکنون در حال بررسی بیماری‌های ریوی و بیماری‌های قلبی هستیم و همچنین لازم است به بررسی بیماری‌های مغزی نیز بپردازیم و به یاد داشته باشید که در اثر پخش این ویروس، بیماریهای مزمن جدید، به شکل بیرحمانه‌ای زندگی جوانانی که زندگی طولانی‌ای پیش روی خود دارند را تحت تاثیر قرار می‌دهد."

آنچه مهم است این است که اعتراف کنیم چه به کووید 19 مبتلا بشویم یا نه؛ عوارض شیوع این بیماری بر سلامت روان ما تاثیرگذار است. تعامل کردن با یک حقیقت ناشناخته‌ی پایدارکه فردا معلوم نیست چه چیزی با خود به همراه دارد،  بازگشایی مدارس، ناامنی اقتصادی و عدم انجام فعالیتهای روزمره اجتماعی، تأثیر منفی دائمی‌ای بر زندگی اکثر مردم دارد. ما از واکنش فوری به این همه‌گیری به یک مرحله مزمن‌تر انتقال پیدا کرده‌ایم، اینکه عادت کنیم که ندانیم فردا دقیقا چه چیزی با خود خواهد آورد.

https://psychcentral.com/blog/how-the-pandemic-is-taking-its-toll-on-our-mental-health/