هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی گروهی و دارودرمانی بربهبود علائم خلقی در بیماران معتاد می باشد.

روش: این تحقیق برروی جامعه بیماران معتاد شهرستان مهاباد انجام گرفت. به شیوه نمونه گیری داوطلبانه تعداد30نفر انتخاب شدند که به شیوه تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. جهت مقایسه دورویکرد واقعیت درمانی گروهی و دارودرمانی، گروه ها در معرض واقعیت درمانی گروهی و دارودرمانی قرارگرفتند. پرسشنامه DASS-21 در پیش آزمون و پس آزمون اجراشد. نتایج نشان داد علائم خلقی درگروه تحت تأثیر واقعیت درمانی گروهی نسبت به گروه تحت تأثیر دارودرمانی به طور معناداری از بهبود بیشتری برخوردار بوده است.

نتیجه گیری: درنتیجه واقعیت درمانی گروهی می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی مناسب در درمان علائم خلقی معتادان مورد استفاده قرارگیرد.