هدف اصلی این پژوهش، تعیین تأثیر واقعیت درمانی  گروهی بر اضطراب بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان شرکت کننده در کلاس های روانشناسی خانه سلامت شهرداری منطقه 5 تبریز بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش در دسترس همراه با تصادفی ساده بود. ابتدا پرسشنامه اضطراب بک، درمیان 70 نفر از زنان دارای مشکلات روانی و جسمانی حاد به صورت دردسترس، اجرا شد. افراد با نمره بالاتری شناسایی و تعداد 24 نفر از آنها به طورتصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد در دوگروه 12 نفری(آزمایش و گواه) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 8 جلسه واقعیت درمانی  گروهی شرکت داده شدند. درحالی که گروه  گواه هیچ گونه درمانی را دریافت نکردند. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد واقعیت درمانی  گروهی به طور معناداری(p<0.001) به کاهش اضطراب زنان منجر شده است.