پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روش واقعیت درمانی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستان در شهر تهران انجام شد.

روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستان های پسرانه شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می دادند. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای چند- مرحله ای انجام شد.

پس از تکمیل پرسشنامه نشانه هایی مرضی کودکان توسط معلمان تعداد 30 دانش آموز که در شاخص نافرمانی مقابله ای پرسشنامه نشانه های مرضی کودکان نمره بالاتر از نمره برش کسب کردند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند.

به دانش آموزان گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای روش واقعیت درمانی آموزش داده شد. بعد از پایان جلسات، پس آزمون اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون کاهش معناداری در شدت نشانه هایی اختلال نافرمانی مقابله ای مشاهده شد.

با توجه به یافته های این پژوهش، روش واقعیت درمانی، منجر به کاهش نشانه هایی اختلال نافرمانی مقابله ای در دانش آموزان می شود و میتوان از آن به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر برای این گروه استفاده کرد.