مقدمه: یکی از مشکلاتی که در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، پرخاشگری می باشد که برکیفیت زندگی تأثیردارد. یکی از سؤال های اساسی این است که چگونه می توان پرخاشگری را کاهش داد. برهمین اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر کیفیت زندگی افراد پرخاشگر بود.

روش کار: این مطالعه یک طرح شبه آزمایشی با پیش_پس آزمون دارای گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در دوگروه جایگزین شدند، گروه آزمایش ده جلسه واقعیت درمانی دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه پرخاشگری AQ بودند.

یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که درگروه مداخله کیفیت زندگی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد و همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان می دهد که با کنترل پیش آزمون نتایج پس آزمون برای متغیرهای ارتباطات اجتماعی و روحی روانی از زیرمقیاس های کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین دوگروه وجود دارد.

نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر روی افراد پرخاشگری، به دلیل تأکیدی بر کنترل درونی، بهبود ارتباطات و ارضا مؤثر نیازها دارد؛ می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی گردد.