پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر شیوه واقعیت درمانی گروهی بر بحران هویت در دانش آموزان دوره راهنمایی تحصیلی انجام  شد.

روش كار: در این مطالعه نیمه تجربی 418 نفر از دانش آموزان پایه سوم راهنمایی كه در سال 7-1386 در شهرخرم آباد تحصیل می كردند به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه هویت شخصی را به عنوان پیش آزمون تكمیل كردند. سپس 32 نفر كه نمرات بالاتری را كسب كردند؛ انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. 16 نفر گروه آزمون را تشكیل داده و 10 جلسه مشاوره گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی دریافت نمودند. گروه شاهد شامل 16 دانش آموز بود كه هیچ گونه مداخله ای را تجربه نكردند. نهایتاً گروه های آزمون و شاهد باردیگر آزمون هویت شخصی را به عنوان پس آزمون تكمیل نمودند. شاخص های توصیفی، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل كوواریانس جهت تحلیل داده ها استفاده شدند.

 یافته ها: میانگین نمره هویت شخصی دانش آموزان 43/7 ± 65/12 بود و 72 نفر بحران هویت زیاد داشتند. رگرسیون چندمتغیره نشان داد كه مشاوره گروهی با رویكرد واقعیت درمانی به طور معنی داری می تواند بحران هویت را در دانش آموزان تخفیف دهد(p<0/01). با این وجود دختران و پسران از لحاظ میزان اثربخشی این روش تفاوت معنی داری نداشتند(p>0/05).

 نتیجه گیری: روش مشاوره گروهی مبتنی برواقعیت درمانی در درمان بحران هویت در نوجوانان، صرف نظر از تفاوت های جنسیتی آنان توصیه می شود.