براساس تئوری انتخاب، خشم یک انتخاب است، گرچه انتخاب لازم نیست آگاهانه باشد. ما تمایل داریم خشممان را به رویدادهای بیرونی نسبت بدهیم (مثلا این که همسایه ام خیلی سرو صدا می کند). اما دلایل واقعی خشم از درون خودمان سرچشمه می گیرد. اولین گام برای تسلط بر خشم، بررسی اعتقادات و ارزش هایی است که آن را تحریک می کند. ما اغلب زندگی خود را براساس اعتقاداتی که واقعا آزمایش نکرده ایم، اداره می کنیم (مانند این که هیچ کس نمی تواند به من بی احترامی کند و قسر در برود). البته تمام افکاری که خشم را تحریک می کنند اشتباه نیستند، اما گاهی می توان باوری تاثیرگذارتر را جایگزین باوری معیوب کرد (مانند انتخاب این فکر که فقط موقعی به من توهین می شود که خودم اجازه بدهم).

کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای مدیریت خشم در زندگی و کتاب زیستن با ریتم زندگی نه با آهنگ خشم از جمله کتاب های خوب در این زمینه هستند.