اصلا نباید انتظار داشته باشیم که تمام مشکل‌هایمان در رابطه حل شوند. مطالعه‌هایمان در آزمایشگاه عشق نشان می‌دهند که تقریبا دو سوم مشکل‌های موجود در روابط زناشویی غیر قابل حل و مشکلاتی پایدار هستند. در این رابطه دکتر دن ویل می‌گوید: " وقتی شریکی برای تمام عمر انتخاب می‌کنید ... لاجرم مشکلاتی برای تمام عمر را نیز انتخاب می‌کنید."
با داشتن معیارها و انتظارات سطح بالا (اما واقع‌بینانه)، احتمال بیشتری برای به دست آوردن رابطه‌ای که دوست دارید داشته باشید را خواهید داشت.
اگر انتظارهایتان از رابطه را پایین بیاورید، بحث‌های درون رابطه کمتر خواهند شد، و به همین دلیل کمتر توسط شریک عاطفی و یا همسرتان نا‌امید و مائوس خواهید شد.
آیا این توصیه به نظرتان مفید است؟ دکتر دونالد باوکوم استاد روانشناسی دانشگاه کارولینای شمالی حدود یک دهه انتظارات زناشویی در ازدواج را مطالعه کرد و به یافته بسیار جالبی رسید. او متوجه شد انسان‌ها هر آنچه انتظارش را دارند به دست می‌آورند. افرادی که انتظارهای سطح پایینی دارند بیشتر در روابطی قرار می‌گیرند که با آنها به شکلی ضعیف و نه چندان مناسب رفتار می‌شود، و انسان‌هایی که انتظارهای سطح بالایی دارند بیشتر در روابطی قرار دارند که با آنها به شکل درستی رفتار می‌شود.
روابط "به اندازه کافی خوب"
همیشه به زوج‌ها توصیه می‌کنم که به دنبال روابط به اندازه کافی خوب باشند و تلاش کنندتا چنین روابطی را به وجود بیاورند، که چیزی شبیه به این است که مقداری کمتری از بهترین، مثلا 90% خوب یا چیزی شبیه به همین. ولی سئوالی که به وجود می‌آید این است که آیا این گفته با یافته‌های دکتر باکوم می‌گوید در تضاد نیست؟
اجازه دهید تا بیشتر توضیح دهم.
در یک روابطه به اندازه کافی خوب، زوجین انتظارها و معیارهای سطح بالایی برای چگونگی رفتار با یکدیگر دارند. در چنین روابطی زوجین انتظار دارند تا با آنها به شکلی مهربانانه، با عشق، شور اشتیاق، و احترام رفتار شود. در چنین روابطی زوج‌ها به هیچ عنوان هیچ‌گونه آسیب هیجانی و فیزیکی را تحمل نمی‌کنند و از همسرانشان انتظار دارند تا متعهد باشند.
این به آن معنی نیست که انتظار داشته باشند تا روابطشان عاری از هر‌گونه تعارض باشد، چرا که در بهترین روابط نیز بحث و تعارض وجود دارد. تعارض به خودی خود می‌تواند مفید نیز باشد، البته اگر با روشی سالم مدیریت شود، باعث می‌شود تا درک بهتری در زندگی مشترک به وجود بیاید.
مشکل‌های قابل حل و غیر قابل حل
اصلا نباید انتظار داشته باشیم که تمام مشکل‌هایمان در رابطه حل شوند. مطالعه‌هایمان در آزمایشگاه عشق نشان می‌دهند که تقریبا دو سوم مشکل‌های موجود در روابط زناشویی غیر قابل حل و مشکلاتی پایدار هستند. در این رابطه دکتر دن ویل می‌گوید: " وقتی شریکی برای تمام عمر انتخاب می‌کنید ... لاجرم مشکلاتی برای تمام عمر را نیز انتخاب می‌کنید."
کاملا غیر‌واقع‌بینانه است که انتظار داشته باشید، رابطه‌تان زخم‌های دوران کودکی‌تان را درمان کند، یا اینکه رابطه‌تان تبدیل به مسیری برای وارستگی معنوی و خودشکوفایی‌تان شود. الی فینکل زوجین را تشویق می‌کند تا انتظارهایشان از ازدواج را به گونه‌ای " تنظیم مجدد" کنند که با نیازهای فعلی‌شان هماهنگ باشد.
شالوده رابطه‌تان را تقویت کنید.
در نظریه علمی‌ای که به نام خانه روابط داریم، دقیقا توصیف کرده‌ایم که در یک ازدواج به اندازه کافی خوب، زوج‌ها چه کار‌هایی می‌کنند و از چه چیزهایی برخوردار هستند. چنین زوج‌هایی دوستان خوبی برای هم هستند، به رویاهای همدیگر احترام می‌گذارند، حتی اگر این رویاها با رویاهای خودشان تفاوت داشته باشند. به یکدیگر اعتماد دارند، و به شکلی ساختار‌مند می‌توانند تعارض‌هایشان را مدیریت کنند. به این معنی که به درک مشترکی در مورد مشکل می‌رسند و با هم توافق می‌کنند. و درنهایت وقتی به یکدیگر آسیب می‌رسانند، می‌توانند به شکل موثری اقدام‌های جبرانی انجام دهند.
https://www.gottman.com/blog/truth-expectations-relationships/