ورزش می تواند باعث بهبود رشد خزانه لغتی در کودکان شود

چند دور بیشتر شنا کردن  ممکن است که فرزند شما را به کتی لدکی یا مایکل فلپس تبدیل نکند، اما ممکن است که به آنها  کمک کند تا جی کی رولینگ یا استفان کینگ بعدی شوند.

بر اساس یک پژوهش جدید که توسط محققان دانشگاه "دلاواره" انجام شده است ورزش می تواند باعث بهبود رشد خزانه لغت در کودکان شود. این مقاله که در مجله Speech Language and Hearing Research  منتشر شده است، جزئیاتی در خصوص یکی از اولین پژوهش‌های انجام شده در مورد تأثیر ورزش بر یادگیری واژگان در کودکان را ارائه می‌کند.

در این پژوهش، به تعدادی کودک 6 تا 12 ساله واژه‌های جدیدی قبل از انجام یکی از سه فعالیتِ شنا‌، تمرینات کراس‌فیت و انجام رنگ آمیزی یک برگه آموزش داده شد. نتیجه به دست آمده از این آزمایش این بود که کودکانی که پس از یادگیری لغات، شنا کرده بودند، در آزمون واژگان، 13 درصد دقت بیشتری از خود نشان دادند.

این نتیجه برای مَدی پرویت،  محقق ارشد این تحقیق، که خود شناگر سابق دانشگاه بوده است و اکنون نیزبه طور مرتب در تمرینات کلاس کراسفیت شرکت می‌کند کاملا منطقی است و می‌گوید: "حرکت بدنی،  به رمز‌گزاری کلمه‌های جدید کمک می‌کند" و اینگونه شرح می‌دهد که ورزش باعث افزایش سطح پروتئینی در مغز به نام brain-derived neurotrophic  (BDNF) می‌شود، که پرویت آن را "کود تقویت‌کننده مغز" می‌نامد.

سئوالی که اینجا به وجود می‌آید این است که چه تفاوتی بین شنا کردن و کراس‌فیت وجود دارد؟ پرویت،  تفاوت اثربخشی شنا با کراس فیت را به مقدار انرژی‌ای که هر یک، از مغز مصرف می‌کنند مرتبط می‌داند. بچه‌ها به هنگام شنا نیاز به راهنمایی و فکرکردن زیادی نداشتند و این کار را بیشتربه صورت خودکار انجام می‌دادند، در حالیکه تمرینات کراس‌فیت برای آنها یک تمرین جدید بود و  می‌بایست  حرکت‌های جدیدی  را یاد می‌گرفتند که این کار مستلزم مصرف انرژی ذهنی بیشتری بود.

پرویت این تحقیق را به عنوان بخشی از پروژه کپ استون(capstone ) کارشناسی ارشد خود انجام داد و در سال 2020 فارغ التحصیل شد. او اکنون به عنوان آسیب‌شناس گفتار و زبان (SLP)در یک مدرسه ابتدایی در کارولینای جنوبی کار می‌کند  و در آنجا از یافته‌های خود به صورتی عملی استفاده می‌کند.

او می‌گوید: "جلسات گفتار درمانی من، به ندرت در اتاق درمان و فضای بسته انجام می‌گیرد «من بچه ها را به زمین بازی می‌برم و یا اطراف مدرسه با هم قدم می‌زنیم.»

جیووانا مورینی که مشاور پرویت و همچنین، ‌کمک نویسنده این پژوهش به همراه پرویت بود در حال کار و بررسی این یافته‌ها در آزمایشگاه خود است. مورینی‌، استادیار گروه علوم ارتباطات و اختلالات‌، می‌گوید که  اکثر تحقیقاتی که  در مورد ورزش انجام می‌شود، ورزش را از زاویه یک سبک زندگی سالم، مورد بررسی قرار می‌دهند و چندان وارد حوزه فراگیری زبان نمی‌شوند. اوگفت که از نظرش، انجام پژوهش در این زمینه بسیار ارزشمند است وبه همین دلیل یکی دیگر از دانشجو‌های او نیز در حال انجام تحقیقی مشابه بر روی بچه‌های نوپا است.

مورینی می‌گوید: "این تحقیق برای ما بسیار جذاب بود چرا که نتیجه آن می‌تواند به صورت عملی توسط پزشکان، پرستاران خانگی و معلم‌ها استفاده شود. این یک روش ساده و معمولی است که به صورت واقعی می‌تواند نتیجه‌های بهتری به وجود بیاورد."

لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/07/210728105611.htm
لینک مجله:
Madison Pruitt, Giovanna Morini. Examining the Role of Physical Activity on Word Learning in School-Aged Children. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 2021; 64 (5): 1712 DOI: 10.1044/2021_JSLHR-20-00359