تحقیق جدیدی در مجله علوم روانشناسی، این آزمایش کلاسیک را بسط داده و نتایج به دست آمده نشان داد که کودکان تقریبا دو برابر بیشتر منتظر دریافت پاداش می‌مانند، تنها در صورتی که به آنها گفته شود که معلمین آنها از مدت زمانی که صبر کرده‌اند اطلاع خواهند یافت.
اگر از مردم بخواهید که یک آزمایش معروف روانشناسی را نام ببرند، خیلی‌ها از آزمایش شیرینی نام خواهند برد. در این آزمایش به کودکان گفته می‌شود که می‌توانند بلافاصله یک شیرینی را همین الان بردارند یا اینکه در ازای صبری که می‌کنند پاداش بزرگتری (دو شیرینی ) دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که توانایی صبر کردن در کودکان با طیف وسیعی از نتایج موفقیت‌آمیز در طول زندگی، از جمله نتایج نمرات کنکور ( امتحان اِس. اِی. تی در فرهنگ امریکا) در یک دهه بعد همبستگی دارد.
تحقیق جدیدی در مجله علوم روانشناسی، این آزمایش کلاسیک را بسط داده و نتایج به دست آمده نشان داد که کودکان تقریبا دو برابر بیشتر منتظر دریافت پاداش می‌مانند، تنها در صورتی که به آنها گفته شود که معلمین آنها از مدت زمانی که صبر کرده‌اند اطلاع خواهند یافت.
به گفتگه گِیل هِیمَن در دانشگاه کالیفرنیا، سَن دیِگو و مولف اصلی این تحقیق: " نگرش محققان نسبت به رشد مؤلفه خودگردانی که مهارت بسیار مهمی است تا حدود بسیار زیادی نشات گرفته از آزمایش سنتی شیرینی است."
تحقیق جدید ما نشان می‌دهد که این آزمایش علاوه بر سنجش مؤلفه خودگردانی، ممکن است مهارت مهم دیگری که عبارت است از: آگاهی نسبت به آنچه برای دیگران ارزشمند است را نیز اندازه بگیرد.
در حقیقت، ممکن است یکی از دلایل پیش‌بینی قدرتمند رضایت معوق این باشد که کودکانی که بیشتر صبر می‌کنند، توجه بیشتری به ارزشهای افراد اطرافشان و یا تشخیص آنچه برای آنها مهم است دارند.
برای این آزمایش، هِیمَن و همکارانش در دانشگاه سَن دیِگو و ژیجینگ سای-تک دو آزمایش برروی ۲۷۳۳ کودک ۴ ساله در کشور چین انجام دادند.محققین به کودکان گفتند که آنها می‌توانند بلافاصله پس از شروع آزمایش، پاداشی کوچک دریافت کنند و یا برای دریافت پاداشی بزرگتر صبر کنند. شرکت کنندگان در این آزمایش به سه گروه تقسیم شدند: گروه « معلم» که در آن به کودکان گفته شد که معلمشان از مدت زمان صبر کردن آنها باخبر خواهند شد؛ گروه « هم‌سالان» که در آن به کودکان گفته شد که همکلاسی‌هایشان در مورد مدت زمان صبرکردن آنها با خبر خواهند شد؛ و گروه استاندارد که در آن هیچ‌گونه دستورالعملی به کودکان داده نشد.
نتایج نشان داد که کودکان در دو گروه «معلم» و «هم سالان» به مدت طولانی‌تری نسبت به گروه استاندارد صبر کردند ودر گروه معلم مدت زمان صبر کردن کودکان تقریبا دو برابر مدت زمان صبر کردن آنها در گروه هم‌سالان بود.
محققان نتایج را به این شکل تفسیر کردند که زمانی که کودکان در رابطه مدت زمان صبر کردن تصمیم می‌گیرند، تحلیلی مبتنی بر سود و زیان انجام می‌دهند که در این تحلیل احتمال دریافت پاداشی اجتماعی به شکل افزایش شهرت را به حساب می‌آورند. این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که تمایل برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران، تمایلی بسیار قوی است که در سنین بسیار پایین شروع شده و می‌تواند انگیزه‌بخش رفتارهای انسان باشد.
به گفته هِیمِن: " اگرچه هیچ کس مستقیما به کودکان نگفت که صبر کردن بیشتر خوب است، اما کودکان در گروه معلم و هم سالان بیشتر از کودکان گروه استاندارد صبر کردند."
او اضافه می‌کند: " ما فکرمی‌کنیم که کودکان در چنین برداشتهایی خیلی خوب عمل می‌کنند چرا که آنها به صورت دائم به دنبال نشانه‌هایی در رابطه با چیزهایی هستند که برای دیگران ارزشمند است. این مطلب می‌تواند به شکل گوش دادن دقیق به نظرات ارزیابی‌کننده‌ای که معلمین و والدین می‌دهند باشد و یا به شکل اینکه چه افرادی و یا چه موضوعاتی در رسانه‌ها جذاب و جالب توجه هستند، خود را نشان دهد."
لینک خبر:https://www.sciencedaily.com/releases/2020/09/200910110826.htm#:~:text=2-,Children%20will%20wait%20to%20impress%20others%20%2D%2D,on%20the%20classic%20marshmallow%20test&text=Summary%3A,consideration%20the%20opinions%20of%20others.
منبع:
Fengling Ma, Dan Zeng, Fen Xu, Brian J. Compton, Gail D. Heyman. Delay of Gratification as Reputation Management. Psychological Science, 2020; 095679762093994 DOI: 10.1177/0956797620939940