در فلسفه رواقی، رواق به معنای ایوانها و یا بالکن است که در گذشته انسانها در این ایوانها بحثهای جدی انجام میدادند و وقتی از آنها پرسیده میشد به کجا میروید؟ میگفتند رواق؛ و به این دلیل به آنها رواقیون گفته میشود.
در فلسفه رواقی، رواق به معنای ایوانها و یا بالکن است که در گذشته انسانها در این ایوانها بحثهای جدی انجام میدادند و وقتی از آنها پرسیده میشد به کجا میروید؟ میگفتند رواق؛ و به این دلیل به آنها رواقیون گفته میشود.
یکی از بزرگترین اندیشهورزان این مکتب اپیکتتوس است، او خود برده به دنیا آمد و برده داری شده است و یکی از پاهایش نیز کوتاهتر از دیگری بوده است. ولی به گونهای تلاش میکند که خودش را از بردگی بخرد و نجات بدهد و قسمت جالب این است که چون معلم میشود و مکتبی باز میکند و دیگران در مکتب او درس میخوانند یکی از شادگردانش سالها بعد به امپراتوری میرسد و در آن زمان به اپیکتتوس عظمت و احترام میگذارد. اما زمانی که امپراتور بعدی میآید او را عزل کرده و به بدترین جزیره بین روم و یونان تبعید میکند که مردم آن منطقه نیز زبان او را نمیدانستند (اپیکتتوس زبان رومی میدانست و مردم جزیره زبان یونانی صحبت میکردند). در این موقعیت سخت اپیکتتوس با خود میگوید که باید با ارزشهای خودم زندگی کنم. او آغاز به انجام فعالیت میکند و با مردم آنجا سعی میکند ارتباط برقرار کند. سالها بعد امپراتور از دنیا میرود و امپراتور بعدی روی کار میآید و اطرافیانش به او میگویند که اپیکتتوس بزرگترین فیلسوف این کشور بود که او را تبعید کردند. امپراتور عدهای را به دنبال اپیکتتوس میفرستد تا به دربار برود. اما اپیکتتوس از رفتن امتناع میکند و میگوید من از زندگی خودم در این جزیره لذت میبرم و خشنود هستم و دلیلی برای برگشت ندارم زیرا فعالیتهای زیادی را در اینجا انجام میدهم و با مردم هفتهای یکبار بحثهای فلسفی انجام میدهم و ...
بنابراین اپیکتتوس میگوید: مهم نیست که در کجا زندگی میکنید، بلکه مهم این است که شما در آنجا چه فعالیتهایی را انجام میدهید. در حالت کلی این شما هستید که محیط را غنی میکنید زیرا محیط خود به خود از ما انسان سالمی نمیسازد و ما را شادمان نمیکند. مانند افرادی که خارج از کشور زندگی میکنند و آزادی دارند حقوق بیکاری دریافت میکنند اما نمیدانند که برای شاد بودن باید کار و فعالیتهایی را انجام بدهند که برای آنها شادی بیافریند و دوستانی پیدا کنند و یا در اجتماعات جمع شوند و یا عمل خیری را برای فردی انجام دهند و یا چیزی یاد بگیرند و به هنری بپردازند.
اگر همه این موارد نباشد، شادی هم نخواهد آمد. یعنی برای شادمان بودن، باید کاری انجام داد.
[کپی برداری و نقل تمام یا قسمتی از این مطلب به هر شکل (از جمله برای همه نشریه ها، وبلاگ ها و سایت های اینترنتی) بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: سایت انتخاب بهتر” ممنوع است و شامل پیگیرد قضایی می شود]