به تازگی تحقیقاتی درکانادا، به دنبال این است که جنبه دیگر نقش کلیشهای نوجوانان درفیلمنامه را نشان دهد، نقشی که آنها را بد ذات جلوه میدهد. محققان میگویند، سالهای نوجوانی میتواند شهرت منفی با خود بهمراه داشته باشد که اغلب در رسانهها، از نوجوانان به عنوان عاملان اصلی زورگویی، آزار و اذیت سایبری و دعواهای مدرسه یاد میشود.
به تازگی تحقیقاتی درکانادا، به دنبال این است که جنبه دیگر نقش کلیشهای نوجوانان درفیلمنامه را نشان دهد، نقشی که آنها را بد ذات جلوه میدهد. محققان میگویند، سالهای نوجوانی میتواند شهرت منفی با خود بهمراه داشته باشد که اغلب در رسانهها، از نوجوانان به عنوان عاملان اصلی زورگویی، آزار و اذیت سایبری و دعواهای مدرسه یاد میشود.
این مطالعه تازه، به منظور بحث و گفتگو در مورد مهربانی، براستفاده متداول از «ادبیات زورگویی» تمرکز میکند. ازاین طریق، محققان با نشان دادن اینکه چگونه نوجوانان مهربانی میکنند، درصدد برهم زدن این مفهوم هستند که زورگویی بین نوجوانان رایج است.
جان تایلر بینفت محقق و استاد دانشکده آموزش از دانشگاه بریتیش کلمبیا میگوید: «در سالهای اخیر تغییراتی در مدارس صورت گرفته است که تا نوجوانان را از ابتکارات ضد زورگویی، به سمت بغل کردن و رفتارهای اجتماعی سوق دهد. در برنامه درسی مدارس بر مهربانی تاکید زیادی شده است، اما در مورد چگونگی مهربانی کردن آنها اطلاعات کمی در دست داریم.»
در این مطالعه، بینفت و تیم تحقیقاتی او ۱۹۱ دانشآموز را مورد بررسی قرار دادند تا میزان تعادل آنها را، در ابراز محبت، در تعاملات بین فردی و دنیای مجازی مشخص کند. از دانش آموزان خواسته شد كه به مدت يك هفته پنج فعالیت مهرورزی را برنامه ريزی و اجرا کنند.

در کل، دانش آموزان در ۹۴۳ فعالیت شرکت کردند، که ۹۴ درصد از آنها بیشتر از سه فعالیت اختصاص داده شده به خود را انجام دادند. فعالیتهای آنها شامل کمک در کارها، احترام گذاشتن، تشویق دیگران و دادن وسایلی ازقبیل مداد یا پول برای ماشین فروش خودکار است.
بینفت میگوید: «وقتی آنها به مهرورزی تشویق شدند، فراتر از انتظار رفتار کردند. جالب است که بدانید آنها چگونه با روشهای مختلف، با تمام قوا از دیگران پشتیبانی میکنند. با توجه به اینکه مربیان و والدین، با نشان دادن نمونه رفتارهای مهرورزی، از طریق اعمال زیرکانهای، محبت کردن را برای نوجوانان آسانتر میکنند.»
بیشتر شرکت کنندگان نسبت به افرادی که میشناختند؛ اعضای خانواده، دوستان و سایر دانشآموزان محبت میکردند. با توجه به این که بخش اعظم فعالیتها در مدرسه انجام شده است، یافتهها بر فضای مدرسه و روابط دانشآموزان با یکدیگر تاثیر مثبت گذاشته است.
پس از یک هفته چالش، یکبار دیگر با دانش آموزان مصاحبه شد تا ببینند چگونه درک آنها از مهربانی خود تغییر کرده است. نتایج، حاکی از افزایش قابل توجه میزان رای دهی آنها به رفتارهای محبتآمیز خود است، در روابط بین فردی و دنیای مجازی.
بینفت میگوید: «این ابتکار مدرسه به دنبال تشویق دانشآموزانی است که میگویند: ما از قبل مهربان بودیم. یافتهها حاکی از آن است که با شرکت در یک فعالیت کوچک مهرورزی، درک دانش آموزان از مهربانی خود تقویت شدهاست.»
سالهاست که تحقیقات بینفت بر مبنای متعادل سازی ادبیات زورگویی متمرکز شده است تا بحث مهرورزی را ارتقا ببخشد. هدف مطالعه اخیر او به چالش کشیدن کلیشههای منفی درباره نوجوانان است.
بینفت میگوید: «من فکر میکنم که، نسبت به نوجوانان بخصوص در مدارس ممکن است سوء تفسیر شود. والدین، مربیان و محققان با درک چگونگی نشان دادن مهربانی، میتوانند به آنها در شکلگیری رفتارهای اجتماعی، بینش ببخشند. ما میتوانیم بهترین فرصتها را برای جوانان ایجاد کنیم تا به رشد آنها کمک کند و مهربان باشند.»